Τα περισσότερα προγράμματα παραμένουν στο στάδιο των προθέσεων και αν τα οικονομικά της χώρας δεν βελτιωθούν, ίσως κάποια να μην προχωρήσουν ποτέ
Γράφει ο Σταύρος Ιωαννίδης – stavros.ion@gmail.com – ΠΗΓΗ: POLITICAL 16/12/2021 – [Μετατροπή σε κείμενο: staratalogia.gr]
Είναι βέβαιο ότι τα τελευταία δύο χρόνια έχουν γίνει σημαντικές προσπάθειες για την ενίσχυση των Ενόπλων Δυνάμεων και την αναβάθμιση της αποτρεπτικής ισχύος της χώρας. Τα γεγονότα στον Έβρο, η ελληνοτουρκική κρίση του 2020 και οι αναδυόμενες προκλήσεις ασφαλείας στην Ανατολική Μεσόγειο κατέδειξαν την ανάγκη ανανέωσης των μέσων και του προσωπικού, που έπειτα από μια δεκαπενταετία απαξίωσης βρίσκονται σε οριακό σημείο.
Το πρώτο «φως» στην άκρη αυτού του τούνελ φάνηκε με την εξαγγελία του πρωθυπουργού για την αγορά σύγχρονων μαχητικών αεροσκαφών Rafale από τη Γαλλία. Στη συνέχεια το ενδιαφέρον στράφηκε στο Πολεμικό Ναυτικό και τις ανακοινώσεις για την προμήθεια νέων φρεγατών Belharra, την απόκτηση κορβετών, τορπιλών βαρέος τύπου και ανθυποβρυχιακών ελικοπτέρων. Παράλληλα, η Επιτροπή Εξοπλιστικών Προγραμμάτων και Συμβάσεων της Βουλής κατακλύζονταν από προγράμματα για την αγορά και την αναβάθμιση εξοπλισμών, όπως οι βόμβες Spice, οι πύραυλοι Spike Nlos, η αναβάθμιση των F-16 Block 50 και πολλών ακόμη συστημάτων, ενώ φτάσαμε να συζητάμε ακόμη και για την αγορά μιας Μοίρας F-35 μετά την ένταξη του νομοσχεδίου Ρούμπιο – Μενέντεζ στον αμυντικό προϋπολογισμό των Ηνωμένων Πολιτειών…
Διαβάστε την συνέχεια ΕΔΩ
